Japans moet niet worden beschouwd als een speciaal vak. Net als andere vakken is Japans een vak dat kan worden ontwikkeld door voort te bouwen op de basis. Het lijdt geen twijfel dat herhaalde oefening belangrijk is om de grondbeginselen te consolideren. Het is alleen zo dat het toepassingsgebied van de grondbeginselen vrij breed is, en omdat de grondbeginselen ook buiten de naslagwerken en klassikale studie kunnen worden verworven, hebben ze de neiging een speciale behandeling te krijgen.
Door herhaling kun je een breed scala aan grondbeginselen verwerven, van basisgrammatica tot abstracte ideeën die de basis vormen voor het begrijpen van moeilijke concepten. In dit artikel wordt de betekenis van herhaling in Kumon Japans uitgelegd.
Het is belangrijk om de basisgrammatica in het Japans onder controle te houden.
Er zijn veel aspecten aan begrijpend lezen, maar er zijn enkele dingen die eerst onderdrukt moeten worden. De Japanse taal heeft ook woordenschat en grammatica, en het is onmogelijk om een zin correct te interpreteren zonder de basisonderdelen te leren.
Als je Engels studeert, is het eerste waar je aan denkt het leren van woordenschat en grammatica. Want als je die niet kent, zul je niet begrijpen wat er in lange zinnen staat. Op dezelfde manier kun je in het Japans geen lange zinnen lezen als je de basisonderdelen van de taal niet begrijpt. Sommige mensen denken dat ze, omdat het hun moedertaal is, de taal vanzelf zullen verwerven, maar dit betekent alleen dat ze vanzelf de kans krijgen om het te leren, niet dat ze het zullen verwerven zonder het te leren.
Kumon bereidt lesmateriaal stap voor stap voor, te beginnen met het voorlezen van woorden als 'appel' en 'hikouki'. Kumon gaat er niet van uit dat de leerlingen geschikt materiaal kunnen lezen alleen omdat het in het Japans is, maar stelt hen in staat de basisvaardigheden van de Japanse taal te verwerven.
Het lijdt geen twijfel dat herhaalde oefening effectief is bij het verwerven van deze basiselementen.
Begrijpend lezen kan ook worden verworven door de accumulatie van basisideeën.
Sommige mensen denken echter dat begrijpend lezen wordt verworven door iets speciaals en niet door de accumulatie van basisvaardigheden. Het is gemakkelijk om aan te nemen dat begrijpend lezen gebaseerd is op dubbelzinnige zaken als grondwerk, zin of denkvermogen.
Begrijpend lezen is echter ook iets dat kan worden verworven door de accumulatie van basisvaardigheden.
In Descartes' Inleiding tot de Methode staat de beroemde zin "Ik denk, dus ik ben". Om een juist beeld van de wereld te krijgen, wil je je redenering beginnen vanuit één onbetwistbaar feit. Dan kan alles wat je ziet, hoort en voelt verkeerd zijn. Gemiste en verkeerd gehoorde dingen komen vaak voor. Als je twijfelt aan alles wat je voelt, is het enige waar je zeker van kunt zijn je gedachten, die aan alles twijfelen. Omdat gedachten bestaan, ben ik wat ik ben. De uitdrukking betekent over het algemeen dit.
Het is een heel duidelijk en helder idee in filosofische discussies, maar het is een abstract idee, zodat het voor, zeg, een kind op de lagere school heel moeilijk zou zijn om het te begrijpen. Wat is dan het verschil tussen dit idee begrijpen en niet begrijpen?
Ten eerste moet je weten wat de woorden "daarom" en "ik" betekenen. Ten tweede moet je het idee begrijpen dat je met bepaalde feiten moet beginnen. Als je het drietrapsargument hebt bestudeerd, heb je ervaren dat als je met de verkeerde feiten begint, je tot een verschrikkelijke conclusie komt.
Het feit dat wat je voelt misschien verkeerd is, is misschien gemakkelijker te begrijpen als je raadsels of illusieproblemen hebt gedaan die gebruik maken van veronderstellingen. Als je shounen manga leest, zie je vrij vaak mensen die het vermogen hebben om de zintuigen te misleiden. Of als je aan sport hebt gedaan, heb je misschien ervaren dat een schot er wel of niet in gaat, ook al speel je met dezelfde zintuigen. Met deze aarding kun je omgaan met het contra-intuïtieve idee dat "wat je nu ziet misschien niet waar is".
Abstracte ideeën worden ook geboren uit de opeenstapeling van geschiedenis. Zelfs schijnbaar moeilijke ideeën worden geboren uit de opeenstapeling van individuele theorieën.
Bij het begrijpen van een tekst die je voor het eerst leest, al dan niet uit een boek, is het ook belangrijk hoeveel je weet over de theorieën die aan de premissen ten grondslag liggen. Kumon helpt je de vereiste kennis te verwerven door herhaling.
Herhaling is echter moeilijk om in zijn geheel te onthouden.
Tot nu toe hebben we gesproken over hoe veel onderdelen van de Japanse taalvaardigheid ook door herhaling kunnen worden verworven. Sommige mensen denken echter nog steeds dat het onthouden van de antwoorden op de vragen zinloos is.
Het is echter moeilijk om de antwoorden van Kumon Japans uit het hoofd te leren, hoe vaak je ze ook herhaalt. Dat komt omdat je bij het herhalen van Kumon printouts vaak een reeks van 30 - 50 pagina's herhaalt. Natuurlijk denk je "ik heb deze zin al eerder gelezen", maar toch zou het erg moeilijk zijn om de antwoorden van 30 eerdere afdrukken uit je hoofd te leren.
Lezen is iets dat je verdiept door het steeds opnieuw te doen.
Zelfs als je niet de hele tekst uit je hoofd leert, kun je je afvragen of het zin heeft om een tekst die je al een keer gelezen hebt opnieuw te lezen. De vraag is of het herlezen van een tekst waarvan je de hoofdgedachte kent, je niet de vaardigheden voor begrijpend lezen geeft om een tekst te lezen en te begrijpen die nieuw voor je is. Ook dit wil ik beweren. Een tekst is niet iets dat je één keer leest en dan is het afgelopen; het is iets dat je steeds opnieuw moet lezen om er een grote betekenis uit te halen.
Allereerst kan niemand een moeilijk boek of artikel in één keer lezen en alles begrijpen. Dat komt omdat wat in een boek staat niet een absoluut feit is dat op zichzelf staat, maar het resultaat is van de opeenstapeling van verschillende discussies die in de loop der jaren hebben plaatsgevonden. De ware betekenis van de argumenten in een boek kan niet worden ontcijferd zonder niet alleen het boek op zichzelf te lezen, maar ook de referenties. Bovendien is wat in een boek staat "het meest waarschijnlijk juiste op dat moment", en het is niet ongewoon om in de toekomst fouten te vinden. In het geval van artikelen wordt de tekst in een onzekerder stadium gepubliceerd, zodat het noodzakelijk is deze kritisch te lezen, en niet alleen om te begrijpen wat er staat.
Om het eenvoudiger te zeggen: sommige mensen zeggen dat zelfs als je hetzelfde boek leest, je je anders voelt, afhankelijk van de timing. Een knappe jongen in een shoujo manga die je cool vond toen je nog op de middelbare school zat, zou, als je er als volwassene op terugkijkt, kunnen denken: "Is het niet slecht voor een jongen om te rommelen met een middelbare scholier, ook al is hij een werkende volwassene?" Dus je kijk verandert zo. Delen die je oversloeg of niet begreep de eerste keer dat je de manga zag, kunnen in beeld komen door het herhaaldelijk te lezen. De tijd die beschikbaar is voor herhaling in Kumon is een paar dagen tot een paar weken, maar zelfs dan geeft het opnieuw lezen van een tekst na enige tijd het kind een heel andere ervaring.
Als ze vooruit leren, kunnen we een vervolg geven met woordenschat.
We hebben uitgelegd dat woordenschat, grammatica en begrijpend lezen allemaal worden verworven door herhaling, en dat herhaling in Kumon Japans de moeite waard is. Veel mensen beschouwen Japans als een speciaal vak omdat het moeilijk te bestuderen is, maar de basis blijft hetzelfde. Je kunt grote hoogten bereiken door voort te bouwen op de basis.
Een ding om op te merken is dat hoe verder je bent in je studie, hoe meer follow-up van woordenschat je moet opnemen. Zelfs in Kumon leren leerlingen genoeg kanji om te helpen bij begrijpend lezen, maar er is ook woordenschat die niet expliciet wordt bestudeerd, zoals zinnen en jargon. Als je niet weet wat een woord betekent, wordt begrijpend lezen moeilijk. Dit kan een onderdeel van het leven zijn dat ze normaal gesproken zouden kunnen begrijpen, maar dat is niet het geval als ze van tevoren leren. Dit is een gebied waar ouders actief op moeten toezien.